Doğaya ve öteki canlılara hakimiyetimiz ve vahşi yaşamı bile kontrol edebildiğimiz konusuna Tayland`da ki “Timsah Çiftlikleri” iyi bir örnektir.
Fotoğraflarda da gördüğünüz gibi önce yumurta olarak sıcaklığı uygun kuluçka dönemi ve daha sonra yumurtadan çıkarılıp, yeşile kaçan rengi ile sünni oluşturulmuş göllere bırakılıyor. Toplamda her yıl, 1 milyon 2 yüz bin timsah bu şekilde çiftliklerde yetiştirilip kesiliyor. Derileri çanta ve kıyafet, etleri de poşetlenip satılıyor. Sadece Tayland`da değil, Vietnam, Zimbabve ve diğer Afrika ülkelerinde de timsah çiftlikleri oldukça yoğun.
Sadece Tayland`da bin adet timsah çiftliği var. Kuluçkadan mezbaha süresi boyunca hiçbir hijyene dikkat edilmediği gibi beton aralarına sıkışan timsahlar ölüme terk ediliyor, sıcakta susuzlukta canlı canlı kavruluyor ya da derisi diri diri soyuluyor. Bu hayvanlara yapılan işkenceye karşı çalışma yapan Vahşi Hayvanları Koruma Derneği Peta`nın bu konuda hiçbir gelişme kaydedememesi de bu ülkelerin hayvan hakları konusunda kanunlarındaki zayıflıktan kaynaklanıyor.
Timsah derisinden yapılan süs eşyaları ve çantalara büyük talep gösteren kadınlar, bu uğurda ödedikleri, bin eurodan başlayan fiyatlar ile bu sektörün canlı kalmasını sağlıyor. Timsah Etinin kilosu da 7,5 euro`dan satılıyor.
Her ne kadar bizlere çok vahşice geliyor olsa da aynı şekilde kuluçkadan mezbahaya Çinlilerin köpek yetiştirdiği, Taylandlıların timsah yetiştirdiği gibi, bizde koyun, inek, tavuk yetiştirip aynı acımasızlığı uyguluyoruz. Özellikle işkenceden nasibini alan, kazlar`ın ciğerinin gırtlaklarına canlı canlı, boru sokulup bir çengel ile sökülmesine karşı Avrupa`da kaz ciğeri satan dükkanların önünde sık sık, Hayvan Hakları Dernekleri tarafından gösteriler yapılıyor.
Bazı ülkelerde ise maymunlar masanın ortasındaki deliğe kafası sıkıştırılır ve kafatası hayvan daha canlı iken açılır. Beyni pipetler ile insanlar tarafından emilir. Hayvanin o esnada çığlık atmasına ise aldırılmaz.
Bu acımasızlığımızın tek suçu elbette aşırı insan nüfusu değildir. Hiç birşeyde ayarı tutturamayan, bencillikte sınır tanımayan insanoğlunun, et yemede de ayaranı tutturmasını ummak, sanırım hayalperestliğin en saf hali olacaktır.
Özgün Çeviri : İnanç Kaya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder