Her ne kadar gelişmemiş toplumlar da Evrim Teorisi ciddiye alınmazsa da , bilim çevrelerinde ve gelişmiş ülkelerde gerçekliği konusunda tartışmalar aşılmış. Artık evrim ile ilgili yeni teoriler üretilmeye başlanmıştır. Ilk hücreden bu yana geçen 4 milyar yıllık süreç içinde, evrim ağacında bize en yakın akrabalarımız olan maymunlar ile molekül, kas, dna benzerliğimiz %97 . Sadece %3 lük farklılık sonucunda beynimiz gelişti, insan olduk.
Gıdıklanma, ayak altı, boyun, koltuk altı ve karın bölgesinde yoğunlaşır. Gıdıklanma esnasında beynimizde uyarılan bölge "cerebral kortex" denilen bölgedir. Gıdıklandığımız zaman sinir uçlarından direkt bilgi bu bölgeye gider. Beynimizin " cerebral cortex " denilen bu bölgesi her canlıda, tıpkı parmak izi gibi farklılık gösterir. Ayrıca bizi hayvanlardan ayıran en belirgin bölgedir. Korkularımız, acılarımız, anılar, duygular, seks zevkini yaşamak bu bölgeye gelen sinyaller sonucunda oluşur.
İşte gıdıklandığımız an bu bölgeye giden sinyalleri iyi okuyabilmek için, evrimde çok geriye gitmemiz gerekiyor. Insanoğlunun ormanda yaşadığı zamanlar da uyku halinde ya da dinlenme halinde kendini koruyacak sinir uçlarının onu uyaracak bir şekilde evrimleşmesi sayesinde ayağının altında yürüyen zehirli böcek ve yılanlardan kendini korumaya çalışmış. Boyun bölgesinden bir hamle ile şah damarına saldıracak yırtıcı kedilerden de sakınmak , onlara yem olmamak için de aynı zamanda boynuna dokunulduğun da beynin korku kısmı olan "cerebral cortex" i uyandıran sinir uçları geliştirmiştir. Bu da habersiz dokunulduğu an tepki vermemize yol açar.
Kendimizi gıdıklayamamızın sebebi de, yapacağımız hareketin bilgisine sahip olan beyin zaten kendisini buna hazırlamış olmasıdır.. Orta da ne bir tehdit ne de tehlike söz konusudur. Bunu bilen beyin dolayısı ile cerebral cortex`i uyarmıyor.
Kısacası gıdıklanmanın altında büyük bir ölüm ve acı duyma korkusu yatmaktadır.
Inanc Kaya Kizilkaya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder